Η ιδιαίτερη σχέση των Ελλήνων με διάφορες ξένες πατρίδες, όπου γεννήθηκαν, έζησαν και δημιούργησαν, προκύπτει συχνά κατά τη μελέτη των αρχείων. Κατά την ταξινόμηση ληξιαρχικών και άλλων εγγράφων σχετικά με την απόκτηση ιθαγένειας και μεταδημοτεύσεις, βρέθηκε ο σχολικός έλεγχος ενός Ελληνόπουλου της Κωνσταντινούπολης, του οποίου η οικογένεια ήρθε στη Νάξο το 1913. Πρόκειται για μαθητή της Ε' τάξης της περίφημης Σχολής του Γαλατά, του σχολικού έτους 1912-1913. Η Σχολή λειτούργησε κατά τα έτη 1900-1935 ως σχολείο αρρένων και στη συνέχεια ως μεικτό και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πνευματική ζωή του τόπου καθώς από τα θρανία της πέρασαν σημαντικές προσωπικότητες. Κατασχέθηκε από το τουρκικό δημόσιο, κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης, αλλά επιστράφηκε στους νόμιμους ιδιοκτήτες του (Εφορεία της Κοινότητας των Ναών και της Σχολής Γαλατά) στο πλαίσιο σχετικού νόμου το 2011. 'Οπως φαίνεται από τον έλεγχο "των δημοσίων εξετάσεων" του μικρού μαθητή, τα μαθήματα που διδάσκονταν στη Σχολή ήταν: Θρησκευτικά, Ελληνικά, Γραμματικά, Εκθέσεις Ιδεών, Γεωμετρία, Αριθμητική, Κοσμογραφία, Ιστορικά, Γεωγραφία, Φυσικά, Εμπορικά (αντικαταστάθηκε με τη χειρόγραφη σημείωση "Χειροτεχνία"), Τούρκικα, Γαλλικά, Καλλιγραφία, Ιχνογραφία, Γυμναστική, Ωδική. Στις παρατηρήσεις αναφέρεται ότι η Ε' τάξη της Σχολής αντιστοιχεί στην Α' τάξη του Ελληνικού Σχολείου. Ενδιαφέρον έχει, κλείνοντας, μία από τις σημειώσεις στο τέλος του εγγράφου όπου δηλώνεται ότι "Τα Ελληνικά και τα Μαθηματικά θεωρούνται πρώτης τάξεως μαθήματα, πάντα δε τα λοιπά, εν οις και τα Τουρκικά και τα Γαλλικά, δευτέρας τάξεως."
Αρχείο Κοινότητας Νάξου, φ. 9Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου