Ο γραμματέας της Εταιρίας για την πρόληψη της πορνείας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, γράφει στον πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας της Αιγύπτου, Εμμανουήλ Μπενάκη για το πρόβλημα της σωματεμπορίας στην Αίγυπτο, το οποίο, όπως αναφέρει, έχει πάρει τα τελευταία χρόνια μεγάλες διαστάσεις: "Κοράσια ανήλικα και απροστάτευτα προερχόμενα εκ της ελευθέρας Ελλάδος και των Τουρκικών νήσων" χρησιμεύουν ως επικερδές εμπόρευμα "εις μιαν τάξιν διατελούντων εις πλήρες διαζύγιον μετά της ηθικής". Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της επιτροπής, "εάν εις την Αίγυπτον αποβιβάζονται κατ' έτος προς εύρεσιν πόρου ζωής 600 παρθένοι, αι 550 [...] εισίν Ελληνίδες," όπως επιβεβαιώνει και ο πίνακας του 1907 που παρατίθεται στο έγγραφο. Μέσα σε λίγο καιρό, συνεχίζει, οι περισσότερες από αυτές "από υπηρετρίας κατατάσσονται εις την τάξιν των ιερόδουλων, εξαχρειούμεναι τελείως ένεκα πολλών και διαφόρων λόγων". Ισχυρίζεται, μάλιστα, ότι αν όχι όλες "αι περισσότεραι [...] τρόφιμοι των διαφόρων οίκων ανοχής εισί δυστυχώς Ελληνίδες, πρώην υπηρέτριαι." Ζητάται, λοιπόν, να ληφθεί άμεσα μέριμνα για τη θλιβερή αυτή κατάσταση από την ελληνική κυβέρνηση με αυστηρά μέτρα κατά των σωματεμπόρων. Θεωρεί, επίσης, ότι θα ήταν αποτελεσματικότερη η παρέμβαση των αστυνομικών αρχών "ίνα διενεργώσιν ακριβή έλεγχον επί πάσης κόρης, μελλούσης να εκπατρισθή." Όπως έχει η κατάσταση σήμερα, συνεχίζει "ο φαυλόβιος, επαγγελόμενος τον μεσίτην (αμανατατζήν), περιμαζεύει εκ των διαφόρων νήσων της Ελλάδος και Τουρκίας μικράς, πτωχάς παρθένους" τις οποίες μεταφέρει στην Αλεξάνδρεια με το πρόσχημα να τις τοποθετήσει σε έντιμες οικογένειες, ενώ ο σκοπός του είναι να τις εκμεταλλευτεί για να βγάλει κέρδος. Προτείνει, επίσης, να ελέγχουν οι ελληνικές προξενικές αρχές στην Αίγυπτο τα μεσιτικά γραφεία που λειτουργούν εκεί και των οποίων "διευθύντριαι ως επί το πλείστον εισί γύναια της εσχάτης κοινωνικής υποστάθμης" καθώς και "τα κέντρα διαφθοράς" όπου μεταφέρονται οι κοπέλες. Αναφέρει, τέλος, ότι υπάρχουν στην Αλεξάνδρεια πολλοί Έλληνες από την ελεύθερη Ελλάδα, "υπό τον τύπον μεσιτών υπηρετιρών, ταχυδρόμων, εξαδέλφων ή εραστών [...] και φοβούμαι ότι μένουσι ατιμώρητοι διότι ο νόμος είναι επιεικής προς αυτούς, ενώ θα ήταν πολύ σημαντικό για τη βελτίωση της κατάστασης "να καταδιωχθώσι και απελαθώσιν εξ Αλεξανδρείας." Συγκεκριμένα, προτείνει να διορισθεί υπάλληλος ο οποίος θα χρησιμεύει αποκλειστικά στην επιτήρηση "των μεσιτικών γραφείων, των μαστροπών, οίτινες τελευταίως κατέκλυσαν την Αίγυπτον, εις περισυλλογήν των παρεκτρεπόμενων παρθένων και να μεριμνά και φροντίζει ενδελεχώς περί παντός αφορώντος τας δυστυχείς ταύτας υπάρξεις." Κλείνοντας, τονίζει ότι η παρέμβαση της πολιτείας είναι ύψιστης σημασίας καθώς "δύναται να προλάβει ανυπολογίστους ηθικάς καταστροφάς."
Αλεξάνδρεια, 20 Σεπτεμβρίου 1908 (Αρχείο Κοινότητας Νάξου φ. 39Β)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου