Κατά την ταξινόμηση των αρχείων των ειρηνοδικείων, βρέθηκε σειρά εγγράφων που αναφέρονται στον καθορισμό των ορίων Απειράνθου-Κορώνου ως προς την εξόρυξη του πολύτιμου ορυκτού. Σύμφωνα λοιπόν με την πρώτη απόφαση, της 18ης Μαϊου 1925, το Διοικητικό Δικαστήριο της Σύρου, μετά από αυτοψία και έχοντας λάβει υπόψη "την ιδιοκτησίαν και τα κεκτημένα δικαιώματα των κατοίκων, τας ανάγκας των διαφόρων συνοικισμών και κατά το μάλλον και ήττον τα φυσικά όρια των ως άνω κοινοτήτων ως και την αναγκαιούσαν δι' εκάστην κοινότητα χωρικήν έκτασιν" καθορίζει ως γραμμή ορίου "την αρχόμενην από της εκκλησίας "Τίμιος Σταυρός" και ακολουθούσαν του δρομίσκου όστις κατευθύνεται προς την αγροικίαν "Πατρική" και διέρχεται άνωθεν αυτής, αφήνασα ταύτη εις την κοινότητα Απειράνθου" και που από εκεί "κατευθύνεται νοερώς προς την κορυφήν του βουνού "Κώτσου." Από την κορυφή αυτή το όριο "διευθύνεται ευθυγράμμως προς τον λοφίσκον "Στρουμπούλος" και εκείθεν πλέον ακολουθεί την κορυφογραμμήν την οριζόμενην δια των θέσεων "Φιλιάδια", "Έντρια", "Κουτσούρα" και διοικούσας ευθέως μέχρι θαλάσσης εις τρόπον ώστε η νοτία κλιτύς, εις ην ευρίσκονται τα σμυριδωρυχεία Απειράνθου να παραμείνη εις την ομώνυμον κοινότητα, μη θιγομένων δια του άνω καθορισμού των ορίων [...] των τυχόν υφισταμένων δικαιωμάτων προνομιακής εξορύξεως σμύριδος." Όπως φαίνεται, πάντως, από μεταγενέστερα έγγραφα, μετά από αίτηση του προέδρου της κοινότητας Απειράνθου, τα όρια επανεξετάστηκαν αργότερα και καθορίστηκαν σύμφωνα με τη σχετική απόφασης της αρμόδιας επιτροπής στις 31 Δεκεμβρίου του 1931.
Αντίγραφα των σχετικών αποφάσεων βρίσκονται στο Αρχείο μας για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου